Wieloletni redaktor „Nowej Fantastyki” Maciej Parowski podzielił się z czytelnikami „Fenixa” swoimi wspomnieniami dotyczącymi Konrada T. Lewandowskiego. Godne uzupełnienie wcześniej biografii?
Konrad miał kumpla pisarza, który ożenił się z redaktorką z pewnego wydawnictwa. Konrad złożył w tej oficynie wydaną już z powodzeniem, chyba nawet nagradzaną powieść, ale redaktorka, zażądała poprawienia praktycznie każdego zdania. Inaczej książka nie zostanie wznowiona. Bardzo była uparta, skończyło się na zwrocie zaliczki… Musi pani zrozumieć, wyjaśniłem, że w tej sytuacji Lewandowski jest ostatnią osobą, która uwierzy w obiektywność redaktorskich kryteriów i zaakceptuje bezdyskusyjność poprawek. On po prostu dobrze wie, że to zawsze stoi na guście, nastawieniu, złej lub dobrej woli.
Więcej można przeczytać na stronie „Fenixa”.
Jest tu cała masa nieścisłości i przekłamań np. „Pochwała herezji” nie była moim doktoratem, zrobiłem go z filozofii techniki, nie metafizyki. Jednak nie chce mi się pisać sprostowań, bo te przekłamania zbyt płynnie przechodzą w inny punkt widzenia na te same sprawy, a takie spojrzenie z boku na siebie, cudzymi oczami jest po prostu ciekawe.
Niemniej, to co Kaśka Pilipiukowa jako redaktorka FS zrobiła z moim „Mostem nad Otchłanią” to podłość w postaci krystalicznie czystej do analizy. Nigdy wcześniej, ani później nie nadużyto bardziej mojego zaufania i dobrej wiary.